Seksoholizm, znany też pod nazwą erotomania, to uzależnienie od seksu. Choć wielu osobom wydaje się zjawiskiem niegroźnym – w końcu sex, w przeciwieństwie do nikotyny czy alkoholu nie ma negatywnego wpływu na zdrowie, może być bardzo destrukcyjny. Seksoholik podporządkowuje życie pragnieniom i potrzebie obcowania fizycznego. Może to prowadzić do dużych strat pieniężnych, rozpadu relacji międzyludzkich, zwłaszcza relacji z rodziną lub partnerem. Zabiera też mnóstwo czasu i energii. Seksoholik nie potrafi powstrzymać swoich żądz, stara się je zaspokoić każdym kosztem. Zdradza partnerki, ogląda w internecie sex filmy lub kamerki dla dorosłych. Seks nie jest dla nich intymnym elementem relacji, lecz obsesją. Mnóstwo czasu poświęcają masturbacji, sypiają z przypadkowymi osobami, korzystają z usług prostytutek. Erotomania objawia się przede wszystkim utratą kontroli nad zachowaniami seksualnymi.
Jak wyleczyć się z seksoholizmu?
Podstawą leczenia seksoholizmu, tak samo jak w przypadku wszelkich innych uzależnień, jest terapia. Podczas terapii osoby uzależnione od seksu na nowo uczą się jak nawiązywać zdrowe relacje z ludźmi, budować intymność, zaspokajać potrzeby seksualne w naturalny sposób. Możliwe jest także dołączenie do Wspólnoty Anonimowych Seksoholików, gdzie można realizować program dwunastu kroków – bardzo podobny jak w przypadku osób starających wyleczyć się z alkoholizmu. Czasem można też wziąć pod uwagę leczenie farmakologiczne, lecz to mniej sprawdzona opcja niż terapia – w przypadku niektórych może okazać się na dłuższą metę nieskuteczna. Farmakoterapia opiera się na zmniejszeniu pobudzenia seksualnego za pomocą środków chemicznych. Podczas takiej suplementacji nawet najpikantniejsze galerie erotyczne nie wpływają na pobudzenie.
Wybór terapii uzależnień od seksu
Terapia dla seksoholików może odbywać się indywidualnie, jednak możliwe jest także uczęszczanie na terapię grupową. Wybór zależy od samego zainteresowanego. Wielu osobom łatwiej jest pokonać uzależnienie, gdy spotykają się w zamkniętym gronie ludzi, którzy mają ten sam problem – inspiruje ich to do dalszej pracy nad sobą i zmiany swoich zachowań. Jednak osoby, które mają problem z otwieraniem się przed wieloma osobami, powinny zdecydować się na terapię indywidualną.